Zwanger!

Het is woensdag 6 april. Woensdag is mijn standaard vrije dag. Ik voelde mezelf niet heel fit, maar zocht er in eerste instantie niets achter. Totdat ik mij ineens besefte dat mijn menstruatie had moeten starten. Ik besloot die middag nog om naar de drogist te fietsen en een zwangerschapstest te halen. 

Ik las de bijsluiter en die gaf aan dat de eerste ochtend urine het beste was, maar ik kon echt niet wachten op de volgende dag dus besloot de test vast te doen. De test was negatief. Ik vertrouwde op de uitslag en ging verder met waar ik mee bezig was. 

De volgende dag moest ik werken. Ik was die nacht nog beroerder geworden, maar aangezien er meerdere collega´s thuis zaten met Corona en er in de kinderopvang een enorm personeelstekort is, besloot ik gewoon te gaan werken. Op werk voelde ik mij steeds beroerder. In de pauze ben ik langs de GGD gereden voor een Corona test (zelftesten waren wel negatief). 

Inmiddels was het vrijdag 8 april. De uitslag van de Corona test kwam negatief terug, maar ik voelde mij alles behalve goed. Ik had koorts, was misselijk en heb bijna de hele dag op bed gelegen. 

Zaterdag 9 april stond ik op en bedacht ik mij ineens dat mijn menstruatie nog steeds niet begonnen was. Ik sprong uit bed en pakte een zwangerschapstest, die ik extra had gekocht de woensdag ervoor. Ik deed de test, legde hem weg en verwachte er niet teveel van. Toen ik na een minuutje naar de test keek zag ik ineens twee blauwe streepjes! Nee dit kon toch niet? Stonden daar echt twee blauwe streepjes? Ik ben naar de woonkamer gegaan en heb eerst zo´n vijf minuten naar de test gekeken. Zag ik het goed? Was het te donker? Ik pakte mijn telefoon om de zaklamp te gebruiken en heb zelfs nog een foto met flits gemaakt. Het stond er echt! De test was positief! 

Ik ben toen naar boven gegaan waar mijn vriend nog heerlijk lag te slapen. ´Uhm lieverd, wakker worden! Ik denk dat ik zwanger ben! Suprise!´. 

Zodra de winkels open waren ben ik in de auto gestapt om zo´n achterlijk dure test te halen met digitaal venster. Toen ook die  positief was geloofde ik eindelijk dat ik zwanger was. Het stond er echt! We krijgen een kindje! 

Direct daarna begon de angst. Wat nou als mijn bloedglucose waarden niet goed genoeg zijn? Wat nou als mijn lichaam dit niet aankan? Wat nou als het eindigt in een miskraam? 

Over deze angsten en het eerste trimester lezen jullie snel meer in een nieuwe blogpost.